Szkoła Pamięta

W ramach akcji #Szkoła Pamięta biblioteka szkolna przypomniała postać i twórczość bartoszyckiej poetki i pisarki – Pani Teresy Bratek. Więcej informacji można przeczytać o tej naszej lokalnej Osobowości na profilu biblioteki szkolnej na FB. A w przededniu rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę biblioteka poleca wiersz Pani Teresy Bratek…
PAMIĘCI OJCA (w 70 rocznicę powstania Polski Niepodległej)
Na Twej mogile zielony dywanik
Płacze codziennie czystej rosy łzami,
Ja już nie płaczę pogodzona z losem,
Ciężar dni moich w Twą stronę niosę.
Ja już nie płaczę, bo po cóż płakanie,
Wiadomo przecież, nic się nie odstanie,
Lecz naśladować chcę dany mi przykład:
Twe zwykłe życie, bo rzecz nie jest zwykła.
Gdy walcząc o kraj utraciłeś zdrowie,
Nie profit z tego chodził Ci po głowie,
Twardo stanąłeś, jakbyś wyszedł cało,
By kraj budować, na ile się dało.
O chleb dla bliskich starałeś się co dzień,
Gdy było trzeba po kolana w wodzie
Kosiłeś trawę, aby gospodarstwo
Plonów dość dało, a nie na lekarstwo.
Stajesz do kosy, znowu trudne żniwa,
Pot czoło rosi, a szal pierś przykrywa,
Lato się śmieje, czy też jesień płacze,
Ciebie bez przerwy atakuje kaszel.
Ty się chorobą nigdy nie zasłaniasz
Czy to w czas orki, czy też w czas kopania
I do lat późnych trud dźwigasz na barkach
Prosto, cierpliwie nie nawykły sarkać.
Na Twej mogile zielony dywanik
I dzwonek polny płacze rosy łzami…
Dobry żołnierzu i dobry oraczu,
Nakaz mi dajesz, by nieść trud miast płaczu.